Otobüste Yer Kapmaca

Küçüklüğümüzden beri bize öğretilen bir görgü kuralı vardır. Eğer otobüse yaşlı ya da çocuklu biri bindiğinde eğer oturacak yer yoksa kalkarsın ve ona yerini verirsin...

İlkokul, Ortaokul ve lise dönemini Balıkesir'de geçirdim ve Balıkesir'deki belediye otobüslerinde bu bizim için değişmez bir kural idi. Hatta yer verdiğim için mutluluk duyardım. Ayakta gitmek de ayrı bir keyif idi, çocuk aklı işte arkaya doğru gider orada yolculuk etmek hoşumuza giderdi.

Sonra üniversiteyi kazanıp Kocaeli'ne geldim ve 5 sene de burada yaşadım. Artık daha çok şehir içi minibüslerini kullanıyordum ancak bu görgü kuralı hala geçerliydi tabi ki. Sonuçta yaşa bağlı olarak değişen bir kural değildi. Sonrasında İstanbul'da işe başladım ve Bursa'ya geldim vs ama ben her zaman yaşlı ya da çocuklu biri bindiğinde içinde bulunduğum toplu taşıma aracı ne olursa olsun kalkıp yerimi verdim.

Biliyorsunuz artık devir değişti. Özellikle eğer hat uzun ise gençlerin kalkıp yer vermek gibi  bir niyetleri yok artık çünkü yolun geri kalanını kalabalığın içinde ve ayakta gitmek istemiyorlar. Ya toplum baskısı gerekiyor "Gençler de yer verir mi acaba?", "Oğlum teyzeye yer verir misin?" ya da "Aaaa bu gençler de çok saygısız olmuş artık canım" gibi tepkinin dozunu arttırarak devam eden yakarmalardan sonra bir zahmet kalkıyorlar. 

Benim aslında tam olarak anlatmak istediğim nokta bu değildi. Yine başka şeyler düşünüp başka konulara geldim nasıl olduğunu anlamadan... 

Benim bahsetmek istediğim, tamam kalkıp yer verelim de bu yeri hak eden kişinin özellikleri ne olmalı? :) 

- Kesinlikle belirli bir yaşın üstünde olmalı. Tamam bunu zaten çoğu zaman anlıyoruz da kapalı ve kilolu teyzelerimiz var. Ben açıkçası onların tam olarak kaç yaşında olduklarını bilemiyorum ve yer vereyim mi yoksa bu yaşında ona yer verdim de beni topa koyar mı emin olamıyorum. Bir de günden dönen teyzeler mevzusu var mı ki ona hiç girmeyeyim isterseniz. Başka bir yazı konusu olur pekala :)

- Çocuklu ya da bebekli ise oturduğun kabahat. Tabi ki kadın zaten yolda yürürken bile zor zaptediyor çocuğu kaldı ki bir de otobüste kendini mi tutsun çocuğu mu? Yer vermezsem vicdan azabından ölebilirim o derece... Kalk! kalk!

- Eli kolu poşet dolu teyze. Elinde kolunda poşetler olmasa belki de yer vermem ama ayakta durmakta güçlük çekiyor bu teyze de ve her an ani bir otobüs manevrasıyla kucağınıza oturması an meselesi. Mevzuyu hiç bu noktalara getirmeden usulca kalkmak en iyisi...

- Bedensel engeli olanlar. Başka bir şey yazmama gerek yok sanırım.

Şimdi neden böyle bir liste yaptım aslında ben bile bilmiyorum ama biraz mizahi biraz da gerçekçi yaklaşmak istedim olaya sanıyorum.

Umarım anlatmak istediğimi anlatabilmişimdir...

Benim kriterlerim belli, ama bazen yorgun olduğunu düşündüğüm orta yaşlı bayanlara bile kalkıp yer verebilirim :)

Ben yine 3 günlük bir kaçamak yapıyorum... Hani arada bahsettiğim ama ser verip sır vermediğim kaçamak... Ayrıntılar dönüşte! Merak etmeye devam... 

Neden gidiyorum? Nereye doğru gidiyorum? Neler yapacağım :)

Takipte kalın... İyi Haftasonları...